Presenteren vanuit jezelf, wat je raakt en wat de kern van je boodschap is. Dat moet toch niet zo lastig zijn?
Niet meer eindeloos voorbereiden, oefenen voor de spiegel werkt averechts en lange teksten uit je hoofd leren is uit den boze. Wel noemen wat raakt en drijft.
Een mooi voorbeeld vertelt veel meer dan de opsomming van wat gebeurde. Daarmee laat ik mijn eigen opgelegde structuur los en kom beter tot de kern. Combineer het trainen hierin met een heerlijke dag midden in de bossen, het uitzicht op de hei en een warm gevoel van vertrouwde aandacht.
Zo leer ik mijn perfecte voorbereiding los te laten en te vertrouwen op wat ik van nature in huis heb.
Wanneer ik aankom staat de camera al klaar, het is me direct helder dat ik vandaag in ieder geval op dat gebied stappen zal zetten. Dan ben ik aan de beurt om in het licht te staan en mijzelf voor te stellen. Spannend, toch wel, want ik ben het niet gewend om in een camera te spreken. Dezelfde spanning zie ik bij mijn mede-Vips, gelukkig! We lachen om een vlucht uit de opname, het zoeken naar een goede houding en een verschrikte blik in het bevroren beeld op scherm.
Steeds gemakkelijker en steeds meer zoals we echt zijn zoeken we naar de kern van onze eigen boodschap.
Verrassend hoe beelden, het loslaten van onze blokkades en milde feedback maken dat innerlijke kracht ruimte krijgt. Ik geniet van groei in uitstraling, stralende ogen en pakkende verhalen. Dit is wat ik wil, voor mijzelf maar zeker ook voor de mensen die ik ontmoet in gesprekken en coaching.
Bij het afscheid van deze bijzondere dag bij Jan en Coen krijgen we een potje eigen geslagen heidehoning, uit Radio Kootwijk. Een lief gebaar, ik geniet ervan. Dit smaakt naar meer…
Marianne